Σφάλμα
H αποτελεσματική εκπαίδευση: ενισχύοντας την κουλτούρα ασφάλειας και ποιότητας των τροφίμων Εκτύπωση

Οι περισσότερες επιχειρήσεις στην αλυσίδα των τροφίμων, από τον αγρό μέχρι και τα δίκτυα διανομής σε πελάτες λιανικής, αναγνωρίζουν την ανάγκη για ένα ασφαλές και ποιοτικό τρόφιμο. Βέβαια, ακόμα και οι καλύτερες πρακτικές προληπτικών μέτρων ελέγχου είναι απλώς κείμενα και οδηγίες (είτε ηλεκτρονικά είτε σε φυσικά έντυπα) μέχρι και την στιγμή εκπαίδευσης του προσωπικού πάνω σε αυτές τις διαδικασίες ασφάλειας των τροφίμων.

Εκτός και αν η επιχείρηση απευθύνεται μόνο σε τοπικό επίπεδο, είναι σίγουρο ότι οι απαιτήσεις για διαχείριση ασφάλειας πηγάζουν από πολλαπλούς οργανισμούς (κρατικούς Φορείς, πελάτες εξωτερικού, Διεθνή πρότυπα, Νομοθεσία ΕΕ, κτλ.).

Στην εποχή της διεθνούς αλυσίδας τροφίμων (προμηθειών και πωλήσεων) είναι συνηθισμένο να απαιτούνται πολλαπλά πρότυπα, προδιαγραφές λειτουργίας και παραγωγής που καθιστούν την εκπαίδευση πολύπλοκη.

Πως ανταποκρίνεται με σιγουριά η επιχείρησή σας σε τέτοιες αυξημένες απαιτήσεις;

 

 

  • ετοιμότητά απέναντι σε πρότυπα
  • απαιτήσεις πελατών και Νομοθεσία χωρών εξαγωγής
  • προδιαγραφές λειτουργίας βάσει της κείμενης Νομοθεσίας EE
  • Μη συμμορφώσεις(Μ/Σ), παράπονα πελατών και ανάλυση αιτιών(root cause analysis) αυτών

Απαιτήσεις:

  • Απλή γλώσσα εκπαίδευσης (απλή)
  • Σύγχρονες εικόνες
  • Τεστ
  • Ανατροφοδότηση-ελεύθερος διάλογος ή άλλα εργαλεία
  • Παραμετροποίηση στις ανάγκες της εκάστοτε δραστηριότητας (RTE, catering, restaurants, κτλ.) και του εκάστοτε Τμήματος (παραγωγή, συντήρηση, αποθήκη, R &D, etc.)

 

Προκλήσεις:

  • Μικρή διάρκεια sessions με υψηλότερη συχνότητα
  • Ψηφιακές μέθοδοι εξέτασης (digital testing)

 

Προβλήματα:

  • Προγραμματισμός εκπαίδευσης
  • Ξύλινη γλώσσα
  • Απουσία αξιολόγησης (εκπαιδευόμενων και εκπαιδευτών)
  • Αντιμετώπιση συστήματος ως ακαδημαϊκό πρότυπο
  • Μη ενσωμάτωση του ΣΔΑΤ στην Πολιτική Ποιότητας της επιχείρησης (ευθύνη Διοίκησης, έλλειψη ενδο-Τμηματικής επικοινωνίας)
  • Δυσκολία τήρησης του ΣΔΑΤ στην καθημερινότητα της εργασίας (πολλαπλά συστήματα μηχανογράφησης, WMS, ERP, διαφορετικοί πόροι ανά τμήμα, κτλ.)
  • Έλλειψη ανατροφοδότησης
  • Εκπαιδευτές χωρίς σύγχρονες μεθόδους!